⇄ﭼﻨﺪ ﺧﻄﮯ ﺭﺍﺟﺐ ﺧﻮﺩﻡ ⇆
☜ ﻣَـــــــــــــــﻦ ...
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﭘﺮرﻭﺑﺎﺯﯼ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻡ•••
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﺑﺨﺸﯿﺪﻡ•••
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﻋﺎﺷﻖ ﯾﻪ ﺑﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﺷﺪﻡ ✘•••
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ •••
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﺗﻮﺑﯿﺪﺍﺭﯼ ﮐﺎﺑﻮﺱ ﺩﯾﺪﻡ•••??
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮﺭﺩﻡ•••
ﯾﻪ ﻭَﻗﺘﺎﯾــﮯ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾــﮯ ﻣُـﺮﺩَﻡ •••??
ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕــــــــﻢ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗــﻤــﻮﻡ ﺍﯾﻨﺎ ﺩﺭﺱ ﮔﺮﻓﺘﻢ ;
ﺣﺎﻻ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻣﻢ .
ﺧﻼﺻﻪ ﺑﮕﻢ ﺑﺎﺧﻮﺩﺕ ﻧﮕﻮ ﻃﻔﻠﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﻩ ?? ✘
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩﻱ ﻧﺪﺍﺭﻡ.
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﺩﻟﻢ ﻫﺮﺯﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻫﺮﺷﺐ ﺗﻮﻱ ﻗﻠﺐ
ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﻪ.
ﺗﻨﻬﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﻳﺎﺩﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﻪ ﻫﺮﻛﺴﻲ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﻧﻜﻨﻢ .
ﺁﺭﻩ ﺗﻨﻬﺎﻡ ﭼﻮﻥ ﻛﺴﻲ ﺭﻭﭘﻴﺪﺍﻧﻜﺮﺩﻡ ﻛﻪ ﻟﻴﺎﻗﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺷﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﻪ...
خدا یـــــــــــــــــــــــا ...
دستـــــــــــــــــــــــانم را زده ام زیرچـــــــــــــــــــــــانــــــــــــــــــــه ام،
مــــــــــــــــات ومبـــــــــــــــــــهوت نگاهــــــــــــــــــت میـــــــــــــــــــــــکنم،
طلبــــــــــــــــــــــکار نیستــــــــــــــــــــم،
فقــــــــــــــــــط مشـــــــــــــــــتاقم بدانم تــــــــــــــــــــه قصه چه میکنی بامــــــــــــــــــــن؟!
چقـــِــــــدر زجرآور اســــــت اینکــــــه تـــــو صـــــاحب آرزویی بــــاشـــی کـــــِـه َلــــــِـذت "تعبـیــــــــــرش" بــــرای دیگریَـــــسـت
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ . . . ﺳﺎﺩﻩ ﺳﻼﻡ ﮐﺮﺩﻡ . . . ﺳﺎﺩﻩ ﺩﻝ ﺩﺍﺩﻡ . . . ﺳﺎﺩﻩ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻡ . . . ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﺮﺩﻡ . . . ﺳﺎﺩﻩ ﭼﺸﻢ ﮔﻔﺘﻢ . . . ﺳﺎﺩﻩ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻡ . . . ﺍﻣﺎ ﺳﺨﺖ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺘﻨﺪ . . .
✓ﺷﺮﯾﮏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺁﺩﻡ ﮐﺴﯿﻪ ﮐﻪ: ✓ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﻧﺪﺍﺭﯼ...!!! ✓ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻧﺪﺍﺭﯼ...!!! ✓ﻣﯽ ﺩﻭﻧﻪ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ ﺑﯽ ﺩﻟﯿﻞ...!!! ✓ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯم ﻣﯽ ﮔﻪ: ✓ﺗﻮ ﯾﮑﯽ ﯾﻪ ﺩﻭﻧﻪ ﯼ ﻣﻨﯽ
باز کلمه کم آورده ام ، برای احوالاتم
بروید یک سیگار بکشید تلخی اش که ماند ته گلویتان
فکر کنید همان بغضی است که توی گلوی من
نه بالا می رود و نه پایین
در جلسه ی امتحان عشق من مانده ام و یک برگه سفید !
یک دنیا حرف ناگفتنی و یک بغل تنهایی و دلتنگی …
درد دل من در این کاغذ کوچک جا نمی شود ، در این سکوت بغض آلود
قطره اشکی هوس سرسره بازی می کند و برگه سفیدم عاشقانه قطره را در آغوش می کشد !
عشق تو نوشتنی نیست …
در برگه ام کنار آن قطره یک قلب می کشم …!
وقت تمام است ، برگه ها بالا …
دو تــا دسـتـاشـو مـشــت کــرد و جـلــوم گــرفــت . . .
گـفـت : اگـه بـگی گــل کـدومـه بـرای هـمـیـشـه باهـات مـیـمـونـم !
چــه انـتـخـــاب سخـتــی بــود . . .
تـــرس از دسـت دادنـش تـمــام وجـــــودمــو فــرا گــرفـتـه بــود . . .
بــرای از دسـت نـدادنـش مـحـکــم زدم پـشــت دسـت چــپش ،
و گـفـتـم ایـن گـلـه . . . !
دسـتـشــو بــاز کـــرد . . . گـــل بــود !
اشــکام جـاری شـد رو گـونـه هـام . . . بغلــــم کـرد تـا آرومـم کـنـه ،
حــواســش نـبــود . . .
وقـتـی بــا دســت راسـتــش اشـکـامـــو پـاک کـــرد . . .
فـهــمـیـدم تــو دســت راسـتــش هـــم گــل بـــود !
آنـکـه تـــو را مـی خــواهــد ، بـه هــر بـهــانـه ای مـی مــانــد . . . !